درباره بیماری ای.ال.اس و راه درمان 

بیماری ای ال اس مربوط به سیستم ایمنی بدن است که در آن توان حرکت از افراد به مرور زمان سلب می شود. معروف ترین انسان مبتلا به این بیماری استیون هاوکینگ است.  

ای.ال.اس چیست؟

بیماری ای.ال.اس Amyotrotro fische Lateraal Sclerose یک بیماری بدخیم است در سلسله اعصاب رابط مغز و ماهیچه ها. این بیماری سلول های این عصب ها را به تدریج از کار می اندازد و در نتیجه اعصاب، علائم مغزی را نمی توانند به ماهیچه ها برسانند. بدین ترتیب ماهیچه ها که ایجاد کننده حرکت در بدن می باشند،

به تدریج لاغر تر و کم قدرت تر می شوند؛ کارآئی شان پیوسته کمتر و کمتر گشته و سرانجام به کلی از بین می رود.در تصویر زیر تفاوت سلسله اعصاب و ماهیچه سالم و سلسله اعصاب و ماهیچه آسیب دیده در اثر بیماری ای.ال.اس را مشاهده می کنید:

سمت چپ: اعصاب و ماهیچه سالم
سمت راست: اعصاب و ماهیچه آسیب دیده در اثر بیماری ای.ال.اس

علائم بیماری ای ال اس

ضعیف شدن ماهیچه ها ،خستگی مفرط ا،مشکل ماهیچه های دست و پا و فک و صورت . مثلا بیمار متوجه می شود که مرتب پایش پیچ می خورد؛ غذا و نوشیدنی به گلویش می پرد؛ یا مثلا در بستن دکمه های لباس یا باز و بسته کردن شیر آب مشکل دارد. ALS یک بیماری پروگراسیو است. بدین معنی که بیماری به طور مرتب پیشرفت کرده و جسم عقب تر می رود. دلیل قطعی ای.ال.اس مشخص نیست.

نحوه تشخیص این بیماری

برای تشخیص قطعی این بیماری یک آزمایش خاص و یا حتی یک دوره آزمایشی ویژه تا به امروز وجود ندارد.تنها راه تشخیص یک سری معاینات و تست های نورولوژیکی بدنی وآزمایش های مختلفی است که اغلب آنها در واقع برای رد فرضیه ابتلاء فرد به سایر بیماری های مشابه ای.ال.اس می باشند، انجام می گیرند. زیرا بیماری های متعدد دیگری هستند که علائمی مانند بیماری ای.ال.اس دارند.

برای تشخیص ای.ال.اس ممکن است آزمایش های زیر انجام گیرند:

معاینات گسترده جسمی و نورولوژیک

تست الکترودیاگنوستیک:الکترومیوگرافی (ای.ام.جی) که میزان تخریب نورونهای محیطی را نشان می دهد و مطالعه هدایت عصبی (ان.سی.اس)

آزمایش خون و ادرار، برای اندازه گیری پروتئین، تیروئید و پارا تیروئید، ادرار 24 ساعته برای فلزات سنگین
پونکسیون کمری (گرفتن مایع مغزی نخاعی)
رادیولوژی با اشعه ایکس و ام.ار.آی، میلوگرافی
بیوپسی ماهیچه و یا عصب

پیشروی بیماری

اسکلروز جانبی آمیوتروفیک

ای.ال.اس مسری نمی باشد. این بیماری معمولا همراه با درد نیست و به هوشیاری بیمار آسیب نمی رساند. قوای پنج گانه : چشائی، بینائی ، بویائی ، شنوائی و پساوایی ( لامسه) و همینطور سیستم گوارشی ، جذب و دفع غذا، روده ها و مثانه از دسترس بیماری بدور هستند. به تدریج ماهیچه های بیشتری – به استثنای ماهیچه های قلب – در بدن بیمار آسیب می بینند.

سرعت پیشرفت بیماری بسته به اشخاص متفاوت است. اما متوسط طول عمر این بیماران بین سه تا پنج سال پیش بینی می شود.افرادی هم هستند که بیش از ده سال با این بیماری زندگی کرده اند. نمونه ویژه (ولی ممکن) پروفسور استفان هاوکینز 69 ساله دانشمند و استاد فیزیک انگلیسی است که از 22 سالگی دچار بیماری ای.ال.اس شده و اکنون 47 سال است که علیرغم داشتن این بیماری به زندگی پربارش ادامه داده است.

دلیل بیماری ای ال اس
دلیل قطعی این بیماری هنوز مشخص نشده است. این بیماری در هر سنی برای یک انسان بالغ می تواند پیش بیاید، اما بیشتر انسان ها در سنین 40 تا 60 سالگی دچار آن می شوند. در صد کمی از ابتلا به ای. ال. اس ناشی از ارثی بودن این بیماری است. به هر حال، جنبه موروثی بودن این بیماری، بسیار نادر است. در آن صورت، اغلب از زمانی طولانی در خانواده شناخته شده و تعدادی دیگر به آن مبتلا بوده اند.

معالجه و مداوا ای ال اس

متاسفانه تا کنون راه علاجی برای این بیماری کشف نشده است. هم چنین در حال حاضر هیچ داروئی جهت متوقف کردن یا معالجه این بیماری وجود ندارد. تنها داروئی که کمی پروسه بیماری را به تاخیر می اندازد و اغلب پزشکان برای بیماران ای.ال.اس تجویز می کنند ، قرص ریلوزوله (ریلوتک) می باشد. این دارو تا حدودی (بطور متوسط سه ماه در کل) سرعت بیماری را کاهش می دهد.

طول عمر بیمار پس از شروع بیماری

افرادی که دچار ای ال اس می شوند ، پس از تشخیص بسته به کیفیت درمان بین دو تا سه سال زندگی می کنند.البته افرادی نیز بودند که تا پنج سال به زندگی خود ادامه دادند.البته هرچه جلوتر می روند زندگی برای آنها سخت تر می شود و کم کم تمام اعضای بدن آنها فلج می شود.

تحقیقات عملی
در حال حاضر تحقیقات عملی زیادی در مورد این بیماری در سراسر جهان صورت می گیرد. مراکز پزشکی در کشورهای اروپائی و آمریکا و … با همکاری یکدیگر به دنبال پیدا کردن ریشه قطعی این بیماری، عوامل ژنتیکی و ارثی همچنین در نهایت کشف دارو و معالجه این بیماری هستند. از جمله در هلند سه مرکز پزشکی و تحقیق ای.ال.اس در سه بیمارستان آکادمیک این کشور تشکیل شده است.

هر مرکز شامل یک تیم ای.ال.اس می باشد که متشکل از چندین دکتر نورولوگ، دکتر توانبخشی، فیزیوتراپ، ارگوتراپ، لوکوپودیست ، دیتیست، مددکار، روانشناس و نرس و پرستار می باشد. این تیم علاوه برانجام کار علمی و تحقیقاتی متمرکز بر روی این بیماری، در زمینه تشخیص بیماری ای. ال. اس، و هدایت و راهنمائی و کنترل مستمر افراد مبتلا به این بیماری نیزتخصص دارند.