دشوارى زندگى بر دوش مرد است.مخارج خانواده را بهر طورشده باید تامین كند،در خارج منزل با صدها مشكل مواجه میشود،ممكناست مورد توهین یا توبیخ رئیس قرار بگیرد، ممكن استبا اذیت وكارشكنى همكارانش برخورد كند،ممكن است مطالباتش را نتواند وصولكند،ممكن است محل چك و سفتههایش را نتواند تامین كند،ممكن استبه كسادى بازار و عدم درآمد برخورد نموده باشد،ممكن استشغلمناسبى پیدا نكند،گرفتاریهاى مرد یكى دو تا نیست،در زندگى روزمره باصدها از این قبیل حوادث برخورد میكند،آنهم نه یك مرتبه و دو مرتبهبلكه دائما و پیوسته،كمتر اتفاق میافتد روزیكه ناراحتى تازهاى نداشتهباشد، بیخود نیست كه عمر مردها غالبا كوتاهتر از زنهاست.آخر اعصابیكنفر چقدر میتواند حوادث و ناراحتىها را تحمل كند!
انسان در اینگونه مواقع احتیاج شدیدى دارد به شخص دلسوزمهربانیكه دلداریش بدهد و روح و اعصابش را تقویت كند.
خانم گرامى،شوهر شما دلسوز ندارد،احساس غربت و تنهایىمیكند،از مشكلات فرار نموده به محیط خانه و شما پناه میآورد،بهدلجوییهاى تو نیازمند است،اگر با روى درهم كشیده و اوقات تلخ واردمنزل شد و آثار ناراحتى را در چهرهاش مشاهده نمودى سلام و تعارف تواز همه روزه گرمتر باشد،اسباب استراحت و غذا و چاى او را زود فراهمكن،درباره موضوعات دیگر اصلا صحبت نكن،ایراد نگیر،تقاضا نكن،از گرفتاریهاى خودت شكایت و درد دل نكن، بگذار خوب استراحت كند، اگر گرسنه استسیر شود،اگر سرما خورده گرم شود،اگر گرما خوردهخنك شود،آنگاه كه از خستگى در آمد و اعصابش راحتشد با زبانخوش سبب ناراحتىاش را بپرس اگر دیدى باز هم میل نداردصحبت كند اصرار نكن،
اما اگر شروع به درد دل كرد خوب گوشبده،تمام حواست پیش او باشد،از خنده بیجا جدا اجتناب كن،بلكه از شنیدن عوامل ناراحتى او اظهار تاسف كن،طورى وانمودكن كه بیش از خودش از عوامل گرفتارى او اندوهگین هستى،با اظهار محبت و دلسوزى زخمهاى دلش را مرهمبگذار،با نرمى و ملایمت دلداریش بده،موضوع را در نظرش كوچك وبىاهمیت جلوه بده،او را در قبال حل مشكل تشجیع كن.بگو:اینگونهحوادث از لوازم لا ینفك زندگى است و براى همه كس اتفاق میافتد،چندان مهم نیست،انسان میتواند با نیروى صبر و استقامتبر مشكلاتپیروز گردد،اما به شرط اینكه خودش را نبازد،اصولا مردانگى وشخصیت انسان در اینگونه موارد ظاهر میشود،غصه نخور،صبر و كوششكن تا مشكل حل شود،اگر احتیاجى به راهنمایى دارد و راهى به نظرتمیرسد پیش پایش بگذار و اگر راه صحیحى به نظرت نرسید پیشنهاد كنبا یكى از دوستان یا خویشان عاقل و خیر خواه مشورت كند.
خانم محترم،شوهرت در مواقع گرفتارى به مهربانیها و دلجوییهاىتو نیازمند است.باید بداد او برسى و مانند یك پرستار مهربان بلكه یكروانپزشك دلسوز از او دلجویى كنى،از این بالاتر بگویم،باید شخصیتخویش را باثبات رسانى و شوهردارى كنى،آرى پرستار و روانپزشككجا میتوانند مانند یك بانوى فداكار شوهردارى كنند؟غافلى كه مهربانیهاو دلداریهاى تو چه اثر معجز نمایى در روح شوهرت میگذارد!دل واعصابش را آرام میكند،به زندگى دلگرم میشود، براى مبارزه با مشكلاتآماده میگردد،مىفهمد كه در این جهان تنها و بیكس نیست،به وفا وصمیمیت تو اطمینان پیدا میكند،دوستدار و عاشق تو و اخلاقت میشود،پیمان زناشویى شما استوار و محكم میگردد.
حضرت صادق علیه السلام فرمود:«در دنیا چیزى بهتر از همسرشایسته وجود ندارد.زنیكه شوهرش از دیدار او مسرور و شاد گردد (16) ».
حضرت رضا علیه السلام فرمود:«یك دسته زنها آنهایى هستند كهزیاد بچهدار میشوند، مهربان و با عاطفه هستند،در سختیها و پیش آمدهاىروزگار،در امور دنیا و آخرت پشتیبان شوهرشان هستند،بزیان او كارنمیكنند و گرفتاریهایش را زیاده نمیگردانند (17) ».