دانستنی های عجیب درباره زندگی وایکینگ ها 

منطقه اي که حالا آن را بعنوان اسکاندیناوی می شناسیم, زمانی محل زندگی قومی به اسم وایکینگ ها بوده هست که زندگی جالبی داشته اند. در اروپا کمتر کسی را میتوان یافت که دوست نداشته باشد وایکینگ باشد زیرا یک وایکینگ می توانست هر جا که دوست دارد برود و آن جا را تاراج کند.

به گزارش پارس ناز اما حتی اگر از طرفداران سریال «وایکینگ ها» هم باشید نمی‌دانید که در دوران بحبوحه قدرت وایکینگ ها چه اتفاقاتی رخ داده هست زیرا اطلاعات دست اول بسیار کمی در مورد این گروه در دست بوده و تمام اطلاعاتی که در مورد این گروه خشن داریم مربوط به منابع دست چندم و پر از شایعات و گزافه گویی هاي غیر قابل یقین هست.

اما برخی چیزها نیز هست که بی تردید در مورد وایکینگ ها واقعیت دارند و گرچه همانگونه که انتظار دارید واقعیات شوکه کننده اي نیز میباشند که در ادامه به آنها پرداخته شده هست.

1-قربانی کردن بردگان بعنوان هدایای کفن و دفن

وایکینگ ها به دلیل سفر در دریاهای وسیع با قایق هاي کوچک دوست داشتنی شان سرشناس میباشند اما دیدنی تر از این خصیصه, فرهنگ این گروه در تشکیل شبکه اي بزرگ و پیچیده برای تجارت بردگان بوده هست. بر اساس مستندی از نشنال جئوگرافیک, اقتصاد وایکینگ ها کاملاً بر مبنای تجارت بردگان

راسخ بود و کشفیاتی در دهه 1980 نشان داد که شمار زیادی از وایکینگ ها این برده ها را برای خود نگه داشته و در مواردی انها را برای خدایان و اربابان خود قربانی کرده اند.بر اساس شواهدی که در یک سایت باستانی در فلاکستاد نروژ پیدا شد, در این محل یک گورستان وجود داشته که قدمت آن به اواخر دوره ي آهن بازمی گشته هست

– بین سال 550 تا 1030- و در این مکان 10 نفر به خاک سپرده شده بودند. دو نفر از این مردگان به تنهایی در خاک قرار داده شده اما دو قبر نیست به صورت دو نفری و یک قبر نیز سه نفری بود که بقایای چهار نفر از انها بدون سر بود. گرچه این تنها جایی نبود که چنین مراسم کفن و دفن دیده میشود

و در شمار زیادی از افسانه هاي ایسلندی گفته می‌شود که وایکینگ ها برده هاي خود را با اربابان درگذشته شان دفن می‌کردند. در این موارد برده ها برای اینکه از اربابان و دیگر طبقات اجتماعی وایکینگ ها متمایز شوند با سر بریده بعنوان «هدایای قبر» برای طبقات برتر برده دار در قبر قرار داده می‌شدند.

2- حمله به صومعه ها به دلیل خواجه ها

بی تردید وایکینگ ها مبدع برده داری نبودند اما این عرف را به سطح بسیار اخیر و بالاتری رساندند. بر اساس گفته هاي جان هیوود که تاریخدان سرشناسی هست, شمار زیادی از شهرهای بزرگ ایرلند از جمله دوبلین و لیمریک بعنوان قطب هایي برای خرید و فروش برده در دوران وایکینگ ها

به وجود آمدند. آنها به مدت سال ها به این فعالیت خود ادامه دادند زیرا هدف تولید آنها این بود که منافع وایکینگ هاي مهاجم را فراهم سازی نمایند و وایکینگ ها از این شهرها بعنوان پایگاه هایي برای تاراج صومعه ها در سواحل ایرلند, بریتانیا و فرانسه بهره گیری میکردند و بردگان خود را در این شهرها به فروش می رساندند.

علت اصلی اینکه وایکینگ ها با صومعه ها حمله می‌کردند کینه آنها از دین مسیحیت یا جستجو برای ثروت و غنیمت اکثر نبود بلکه آنها به دنبال دزدیدن مردان باسوادی بودند که بتوانند انها را اخته کره و بعنوان خواجه به افراد ثروتمند بفروشند.در آن دوران تقاضای زیادی برای مردان اخته شده موسوم به خواجه وجود داشت

که بیشترین خواهش را از خاورمیانه و امپراطوری بیزانس داشتند, جاییکه این خواجه ها را برای تعلیم فرزندان, نگهبانان حرم, مناسب دولتی یا مستخدم قصرهای پادشاهی استخدام میکردند. بدین ترتیب وایکینگ ها صومعه ها را یک معدن طلا میدانستند و به محض گردآوری برده ها انها را برای اخته کردن و فروش به ونیز می فرستادند.

3- پر کردن دندان نشان دهنده جایگاه اجتماعی

در سال 2006, یک مردم شناس به اسم کارولین آرسینی مشاهدات و یافته هاي خود را پس از مطالعه بر روی 557 اسکلت باقیمانده از دوران وایکینگ ها منتشر کرد. بر اساس نوشته هاي او در 24 اسکلت نشان هایي از پر شدن دندان با خطوط افقی دیده می‌شود در واقع به نظر باستان شناسان, وایکینگ ها

بعد از دیدار با بومیان آفریقایی که کار نسبتاً مشابهی با دندانهای خود میکردند به این روش روی آورده اند اما در واقع آفریقایی ها دندانهای سفید خود را به شکلی تیزتر میکردند. به هر ترتیب اینکار با چنان دقت و مهارتی انجام می شده که تعجب باستان شناسان را برانگیخته هست.

4- کشتار روز سنت برایس

غارتگری بدون ترحم عواقبی نیز در پی خواهد داشت و حتما در مورد تلافی و انتقام در طول تاریخ خیلی چیزها شنیده اید. در سال 2010 باستان شناسان بریتانیایی از یک سایت باستان شناسی در ویموث باقیمانده هاي 55 وایکینگ را در یک قبر دسته جمعی بیرون کشیدند که نه تنها قتل عام شده بلکه تکه تکه شده بودند.

با بازسازی صحنه مشخص شد که با دقت به نبودن هیچگونه ابزار جنگی و لباس خاصی در محل, این افراد عریان شده و سپس با ضربه اي سهمگین از روبرو به زندگی آنها اتمام داده شده تا بلایی که قرار هست سرشان بیاید را از نزدیک ببینند.در این افراد بیشترین جراحت در قسمت هاي صورت و گوش راست دیده میشود

که گواه نحوه ي کشته شدن بیرحمانه ي آن هاست. به نظر می‌رسد که این همان قتل عام موسوم به کشتار روی سنت برایس هست که در 13 نوامبر سال 1002 به حکم شاه انگلستان در آن زمان انجام گرفت.به قول ي تاریخدانان, شاه اثلرد که از حملات و تاراج هاي وایکینگ ها به ستوه آمده بود به سربازان خود حکم داد که هر وایکینگی

که دیدند را از دم تیغ بگذرانند. مشخص نیست که چند نفر در پی این حکم کشته شدند اما سوین فورکبرد, شاه آن زمان ایرلند, بعد از کشته شدن خواهر و فرزندش به دست سربازان انگلیسی چنان عصبانی شده بود که در سال 1013 به سربازان خود فرمان داد انگلستان را تاراج کنند.

5- قربانی کردن آدم‌ها

 به گزارش پارس ناز مدارک تاریخی می‌گویند که وایکینگ ها هر 9 سال یکبار برای یکی از خدایان خود به اسم «اودین» ,99 انسان, اسب, سگ و عقاب را قربانی میکردند. حکایت دیگری نیز می‌گوید که وایکینگ ها هر 9 سال یک‌بار در اوپسالا گرد هم آمده و با قربانی کردن آدم‌ها, اسب ها و سگ ها در ردیف هاي

نه گانه و سپس آویزان کردن اجسادشان از درختان جنگل مقدس, وفاداری خود را به خدایانشان اعلام می‌کردند. مشخص نیست که این حکایت ها حقیقی بوده و یا تنها برای بدنام کردن وایکینگ ها ساخته شده اند اما مطالعات نشان می‌دهد که دستکم اندکی از این ادعاها واقعیت دارند.

در یک سایت باستانی مربوط به قربانگاهی در ترلبورگ استخوان هاي بسیاری مربوط به حیوانات و اسکلت هاي دستکم 5 انسان که قربانی شده اند یافت شده هست که 4 نفر از انها کودکانی بین 4 تا 7 ساله بوده اند. گرچه وضعیت از این دردناک تر بوده و به قول ي تاریخدانان, قربانی شدن

داوطلبانه تنها یک دروغ تاریخی هست و برخلاف افسانه ها هیچ مدرکی دال بر اینکه کسانی از وایکینگ ها برای قربانی شدن داوطلب می شده اند یافت نشده هست و تمامی مدارک خلاف این ادعا را نشان میدهند.ابن فضلان, سیاحی عرب که در قرن دهم میلادی به مناطقی از اسکاندیناوی سفر کرده بود,

در سفرنامه خود حکایت دختری را شرح میدهد که می خواسته از قربانی شدن فرار کند اما به اجبار به محل قربانی شدن برگردانده شده و قربانی شده هست, مرگی که با ضربات چاقوی 6 مرد گوناگون به وقوع ضمیمه.

6-ثبت خصوصیات افراد خطرناک

بر اساس مطالعات پزشک تارین ویلز از دانشگاه آبردین, وایکینگ ها از روشهای خشن و بیرحمانه ي خود دست برنمی داشتند. به همین علت همسایگان متمدن تر انها باید راهی برای رویارویی با انها پیدا میکردند و این زمانی بود که ثبت خصوصیات جنایتکارانه نخست شد.

در واقع بازگشت گروه هاي وایکینگ از سفرهای خود و حمله مجدد به مناطق قبلاً تاراج شده چنان باعث ترس شده بود که افسانه هایي حتی در منزل در مورد خشن ترین وایکینگ ها ساخته شده بود. این افسانه ها به شرایط ظاهری جنگجویان وایکینگ دقت ویژه اي داشت.

به عبارت دیگر با دقت به این حکایت هاي ساختگی به ساکنان سرزمین هاي تحت تسلط وایکینگ ها اخطار داده میشود که وایکینگ هایي که ابروها و سبیل هاي پرپشت, سر طاس و شانه هاي پهنی دارند اکثر از دیگران خطرناک بوده و باید از انها دوری کرد.

7- دیوانگی حقیقی وایکینگ ها در نبرد

افسانه هاي مربوط به نترس بودن و مبارزه وحشیانه و دیوانه وار وایکینگ ها در نبرد ما را به یاد شخصیت هاي دنیای فانتزی می اندازد اما انها در واقعیت چنین انسان هاي بودند که در مقابل دشمن هیچ ترحم و تردیدی نداشتند. شمار زیادی از این جنگجویان چنان وحشتناک بودند که حتی دوستانشان نیز از شر خشونت آنها در امان نبودند.

در واقع در بین ارتش وایکینگ ها گروه خاصی وجود داشت که به آنها «شوریده ها» «berserkers» می‌گفتند در سال 1030, اولاف هارالدسون گروهی از این شوریده ها را در مرکز نیروهای خود قرار داد و بی اعتنایی این گروه کوچک به دستورات باعث شکست تمامی ارتش او شد که در نهایت با اتمام یافتن پادشاهی او همراه شد.

در واقع افسانه هاي زیادی در مورد شوریدگی این افراد گفته میشود که در هنگام نبرد حالت طبیعی نداشته و چیزی جلودارشان نبود. در واقع انها به چنان خشم غیرقابل کنترلی به دشمن حمله می‌کردند که شمار زیادی از محققان بر این باورند که این افراد به نوعی مریضی شبه روانی مبتلا بوده و یا در هنگام نبرد حملات عصبی خاصی به انها دست می داده که خشمشان را چند برابر می کرده هست.

8- گرفتن ناخن هاي مردگان

در واقع بر اساس منابع تاریخی, وایکینگ ها ظاهرا برای پیشگیری یا دستکم به تعویق انداختن اتمام دنیا, ناخن هاي دست و پای مردگان خود را قبل از کفن و دفن کوتاه میکردند. وایکینگ ها بر این یقین بودندکه با وقوع »رگناروگ» «آخرالزمانی که با مرگ خدایان در مبارزه با نیروهای اهریمنی محقق خواهد شد»

رویدادها بسیار بدی رخ خواهد داد که از آن جمله می‌توان به سفر دریایی یک کشتی بزرگ به اسم «ناگلفار» اشاره کرد. این کشتی در واقع غول هایي وحشتناک را برای نبرد حمل خواهد کرد و تمامی این کشتی از ناخن هاي دست و پای مردگان ساخته شده هست.

هر چه شمار مردگانی که با ناخن هاي کوتاه نشده دفن شوند اکثر باشد این کشتی نیز بزرگ تر خواهد بود. هر چه این کشتی بزرگ تر باشد شمار غول هایي که سوار آن میباشند نیز افزایش خواهد یافت که رویارویی با آنها سخت تر خواهد بود. بدین ترتیب وایکینگ ها نه از ناگلفار بزرگ تر خوششان می آمد و نه از ناخن هایي که منجر به ساخته شدن آن میشدند.

9- رواج فرزند کشی

در کمال افسوس فرزندکشی یا بچه کشی در تاریخ امری طبیعی بوده هست و بقایای گورستان هایي که در سرزمین هاي تحت تسلط رومیان یافت شده موید این مقاله هست که کودکان بسیاری کشته شده و در این گورستان ها به خاک سپرده شده اند. وایکینگ ها نیز از این قاعده مستثنی نبودند

و در واقع این رویه در بین انها به باورهایشان در اساس ي اسم گذاری کودکان در رابطه بوده هست. در واقع غسل تعمید و نامگذاری خاص کودکان از وایکینگ ها گرفته شده هست. آنها بدین منظور مراسم خاصی را برگزار میکردند که «آسوا واتنی» اسم داشت و این مراسم تنها بعد از اینکه نوزاد توسط والدینش بررسی شده و مشخص میگردید که ارزش بزرگ گردن را دارد انجام می شد.

نوزدانی که ارزش بزرگ کردن نداشتند رها میشدند تا بمیرند و بر اساس یافته هاي تاریخی این مورد اکثر برای نوزادان دختر روی می داد. مطالعات نشان میدهد که در دوران وایکینگ ها برای هر 4 مرد تنها یک زن و در مواردی نیز به ازای هر 9 مرد تنها یک زن وجود داشته هست.

این موضوع ربطی به زیست شناسی طبیعی ندارد و حتما عاملی خارجی باعث این تفاوت پدیدار شده هست. همین طور مشخص شده که در صورتی که یک طفل بعد از انجام مراسم رسمی به حال خود رها شده و می مرد والدینش به جرم قتل محاکمه می‌شدند.

10- مسمومیت در اثر مونوکسید کربن

منزل هاي طویل وایکینگ ها بسیار دیدنی بودند اما وقتی که گروهی از محققان دانمارکی یکی از این منزل ها را شبیه سازی کرده و سپس در داخل آن یک آتش روشن کرده و به آزمایش هوای موجود در منزل پرداختند با نتیجه ي غیر قابل یقین روبرو شدند. این منزل تا اندازه ي ممکن به منزل هاي وایکینگ ها شباهت داشت

آنها سپس در وسط این منزل ها آتشی روشن کرده و به مدت 15 هفته در فصل زمستان شرایط درون منزل را مورد بررسی قرار دادند.زمانی که آنها نتایج را با داده هاي سازمان بهداشت جهانی سنجش کردند دریافتند که این روش منزل سازی باعث جمع شدن مقادیر زیادی از دی اکسید نیتروژن و مونوکسید کربن و دیگر ذرات مرگبار در فضای داخلی منزل می شده هست.

در حالیکه معمولا در سقف این منزل ها یک حفره بزرگ وجود داشت اما تمامی دود از این حفره خارج نمی شد و نحوه طراحی سقف منزل باعث می شد که مقدار زیادی از آن در داخل منزل به دام بیفتد. زمانی که هوا سرد می شد تمام این دود به روی زمین منتقل می شد.

اگر چه در معرض این ترکیبات قرار گرفتن در کوتاه مدت خطرناک نبود اما کودکان و زنانی که اکثر در منزل باقیمانده و در معرض این ترکیبات قرار می‌گرفتند به دشواری های تنفسی, عفونت هاي ریوی, دشواری های قلبی عروقی و سرطان مبتلا می‌شدند.

11- هجوم انگل ها

در سال 2015 در مطالعه اي که بر روی مدفوع وایکینگ ها در یک توالت باستانی انجام شد مشخص شد که هزاران تخم انگل در آن وجود دارد. این انگل ها چنان چندان و شایع بودند که جهش هایي ژنتیکی در بدن وایکینگ ها برای رویارویی با انها به وجود آمد در واقع در بدن این افراد یک مولکول غیرطبیعی

به اسم آلفا-1-آنتی تریپسین به وجود آمد که به آنها کمک کرد التهاب و صدماتی که در نتیجه ي انگل هاي دستگاه گوارش به وجود میامد را کاهش دهند اما افرادی که امروزه این ژن معیوب را دارند شرایط متفاوتی را تجربه میکنند.در واقع این تنها ژنی هست که محققان توانسته اند آن را با مریضی هاي تنفسی مثل آمفیزم و انسداد

مزمن ریوی مرتبط سازند. در واقع این ژن که حالا دیگر انگلی وجود ندارد با آن سرگرم باشند دست به ویرانی دیگر اعضای تندرست بدن میزنند. آهای, وایکینگ ها, ممنونیم!

زندگی وایکینگ ها،درمورد زندگی وایکینگ ها در اسکاندیناوی،وایکینگ ها در قبل،زندگی مردم وایکینگ