بسیاری افراد عقیده بر این دارند که هنگام استرس چندان نباید تصمیم گرفت و اکثر کوشش نمود تا اول استرس برطرف شود. تحقیقات جدید نشان میدهد که استرس میتواند ما را به تصمیمگیریهاي نامطلوب هدایت کند و این که حیوانات پراسترس احتمال بیشتری برای تصمیمگیری با ریسک بالا دارند.
محققان دریافتند که استرس، وقتی که ما در معرض استرس مزمن هستیم می تواند ما را به انتخاب استراتژیهاي خطرناکتر هدایت کند.خوشبختانه، انها همچنین دریافتند که روند مشابهی که این واکنش را ایجاد میکند، می تواند به صورت معکوس برای بازگرداندن رفتار عادی بهره گیری شود.
شرایط خرج-سود شرایطی استرسزا هست که ما اغلب در شرایط روزمره با آن مواجه هستیم و در آن با دو انتخاب مواجه میشویم که هر دو دارای جنبه مثبت و منفی میباشند.بعنوان مثال، ممکن هست فردی یک کار کم درآمد با وقت آزاد اکثر یا یک شغل با درآمد بالا که زمان بیشتری نیاز دارد را انتخاب کند.
محققان موسسه فناوری ماساچوست«MIT» دریافتند که استرس به طور زیاد بر تصمیمگیری در شرایط خرج-سود تاثیر می گذارد.محققان دریافتند هنگامی که با استرس مزمن مواجه میشویم، تمایل به انتخاب انتخابهاي پر خطر و پر خرج وجود دارد.
در مطالعه قبلی، محققان جوندگان را تربیت کردند تا به یک مسیر مارپیچ بروند که در آن با دو انتخاب مواجه شدند: شیر شکلات غلیظ با چراغهاي خیره کننده و شیر شکلات رقیق با چراغهاي کم نور قابل بردباری.هنگامی که محققان رابطه بین نورونهاي قشری و استریوزوم را از طریق اپتوژنتیک قطع میکردند، ترجیح موشها به انتخاب کم خطر و کم خرج تغییر کرد و انها شروع به انتخاب انتخابهاي پر خطر و پر خرج کردند.
اپتوژنتیک«Optogenetics» با ترقی شگردهاي تصویربرداری در قرن جدید، مطالعه و بررسی عملکردهای مغزی را سرعت بخشیده هست.تکنولوژی اپتوژنتیک قدمی هست به سوی بررسیهاي دقیقتر. روشها و ابزار تک مولفهاي قابل اعتماد که بتوانند تنها یک اپسین«ترکیبی که شامل بخش پروتئینی شبکیه می باشد» را هدف قرار بدهند.
همچنین میزان حساسیت نوری از عناصر مهم در این روش میباشند که امکان مطالعه عملکرد دقیق و خاص سیستم عصبی را ایجاد می کنند.اپتوژنتیک همانطور که از اسمش پیداست بهره گیری هم زمان از اپتیک و ژنتیک برای تشخیص عملکرد سلولهاي خاص در بافتهاي زنده میباشد.
به طور مثال ژنهاي اپسینی- میکروبی میتوانند برای بازرسی نوری عملکردهای تعریف شدهاي در آلبوماي از سلولهاي عصبی بهره گیری شوند.برای اپتوژنتیک به وسایل مهندسی که بتوانند به طور دقیق سلولهاي خاص را هدف قرار دهند، تکنولوژی انتقال نور و روشهاي بازرسی اپتیکی با توانایی بازخوانی سریع اطلاعات مثل ارگانهاي فلورسنت یا شاخصهاي ژنتیکی کدگذاری شده، ثبت الکتریکی، سیگنال fMRI یا آنالیز کمیتی رفتارها نیاز هست.
محققان موشها را هر روز تا دو هفته تحت استرس قرار دادند. گذشته از این که موشها تحت تاثیر قرار بگیرند، آن ها تقریباً نصف اوقات طرف کمنور را انتخاب کردند و حتی زمانی که محققان غلظت شیرشکلات را چندان کردند نیز موشها این روند را ادامه دادند.هنگامی که موشهاي تحت استرس قرار گرفته
با همان انتخابها مواجه شدند، حتی پس از افزایش غلظت شیرشکلات در طرف کم نور، طرف پرنور را انتخاب کردند. آن ها واکنش نمونه با موشهایي که تحت تاثیر اپتوژنتیک دستکاری شده قرار گرفته بودند، داشتند.اضافه بر این، محققان دریافتند که این اثر میتواند به مدت یک ماه ادامه یابد و رفتارهای با خرج بالا و پر خطر انجام شود.
“آن گریبیل” یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: به نظر می رسد که حیوانات توانایی خود را برای تعدیل هیجان و پیشگیری از بروز احساسات برای بروز رفتار معقول را از دست داده بودند.خوشبختانه، به محض این که محققان توانستند این رفتار را با دستکاری اپتوژنتیک و استرس مزمن تحریک کنند، آن ها توانستند با تهییج نورونهاي پر سرایت و سرکوب استریوزوم، تصمیمگیری طبیعی و عادی را بازگردانند.
این نشان می دهد که رفتار تحریک آمیز ناشی از استرس، مثل اعتیاد، امکانپذیر هست.”الکساندر فریدمن”، نویسنده اصلی این مطلب می گوید: این تغییر اوضاع می تواند برگشت پذیر باشد و در آینده امکانپذیر خواهد بود که شما ایناینترنورونها«نورونهاي رابط» را هدف قرار دهید و تعادل تحریک و هیجان را بازگردانید.