تاثیر استرس بیش از حد روی مربیان فوتبال 

مربی هاي فوتبالی همه ي وقت زیر فشار بالای استرس در بازی ها مخصوصا در مسابقات حساس میباشند که روی سلامت انها تاثیر میگذارد. حتما عکس هاي تبلیغاتی موسسات ترمیم مو و جراحی زیبایی را بسیار دیده اید. معمولا تصویری از یک فرد را گذشته و بعد از ترمیم نشان میدهد و طبیعتا فرد، بعد از ترمیم اوضاع ظاهری بهتری دارد.

اما گویا در فوتبال این قضیه برعکس هست. روزنامه دیلی میل در گزارشی مصور مطالعه اي داشته هست روی پیری زودرس مربیان فوتبال در اثر استرس ناشی از این شغل.این روزنامه پس از دیدن تغییر چشمگیر ظاهر لوییز انریکه طی سه سال جدید، یعنی دوران تصدی مربیگری تیم بارسلونا،

به این فکر افتاده تا اوضاع چند مربی دیگر را نیز براساس همین تغییرات ظاهری مورد بررسی قرار دهد. در این گزارش آمده هست: اشتغال به مربیگری فوتبال بسیار استرس زاست.حقیقتا فشار و خستگی ناشی از تصدی مربیگری برای ما امری غیرقابل تصور هست. برای مایی که با خیال و لباس راحت توی منزل مینشینیم

و از تلویزیون فینال جام باشگاه هاي اروپا را تماشا می‌کنیم. اگر گمان میکنید که داریم اغراق می‌کنیم، تنها نگاهی بیندازید به تصویر هاي لوییز انریکه تا برایتان مسجل شود. با این حال، این تنها انریکه نیست که در اثر حال و هوای پراسترس شغل خطیرش ویران شده هست. تغییر ظاهرهای تاسف بار دیگری را هم می‌توان دید.

1. پل لمبرت از سال 2012 تا 2015 سرمربی استون ویلا بود. این اسکاتلندی جسور سال 2012 با کلی امید و آرزوی بزرگ به ویلاپارک آمد تا بتواند باشگاه را به یکی از تیم هاي پیروز بریتانیا تبدیل کند. هم چیز داشت مفید پیش می رفت اما ناگهان وضع عوض شد. به این ترتیب ظاهر این مربی از ظاهری شبیه یک مدیر پیروز بانک تبدیل شد به ظاهر یک معلم جغرافی که ناامیدانه در انتظار خوردن زنگ تعطیلی مدرسه هست.

2- روبرتو مارتینز هم از سال 2013 تا 2016 مربی اورتون بود. در سال 2013، بعد از ایکه با تیم ویگان آتلتیک، جام اتحادیه را بالای سر برد، برای خودش اسم و رسمی پیدا کرد و مورد دقت قرار گرفت و نهایتا به اورتون آمد تا تجربیات خودش را در اختیار تیمی قرار دهد که پیش از آن دیوید مویس تصدی آن را برعهده داشت. سه سال بعد، پس از یک پالش بزرگ در گودیسون پارک، باشگاه را ترک کرد. آن هم با ظاهری کاملا شکسته و خردشده.

3- پپ گواردیولا از سال 2008 تا 2012 سرمربی تیم بارسلونا بود. یک مربی جوان و تازه نفس از نسل پرورش یافتگان خود باشگاه که تا همان اواخر روی نیمکت حضور داشت. پپ مانند یک مروارید تر و تمیز و درخشان بود و ظاهرش با دوران حضورش بعنوان بازیکن تیم اصلا تفاوتی نکرده بود. او در سال 2008 به نوکمپ آمد

و تیم را در دست گرفت. با این که کمتر کسی مانند او توانسته در دوران مربیگری خود از موفقیت هاي پیاپی لذت ببرد، یک نکته هست که نشان میدهد او در تمامی اساس ها خبره نیست: نتوانست از موهایش محافظت کند و مانع ریزش آنها شود.

4- دیوید مویس تنها یک سال، از 2013 تا 2014 سرمربی منچستریونایتد بود. با سفارش الکس فرگوسن روی نیمکت نشست و به نظر می‌رسید جایش قرص باشد. با این گونه هاي گلگون آمد و مهمترین شغل اولدترافورد را تصاحب و تلاش کرد تا با ثبات قدم در جای پای سر الکس فرگوس بزرگ بگذارد اما نتیجه اش این بود که خودش تبدیل شد به یک دیوید مویس درهم شکسته و پیر.

5- آقای خاص هم از این استرس ها در امان نمانده هست. وقتی که ژوزه مورینیو در سال 2004 به چلسی آمد، تر و تمیز و سر حال و درخشان بود اما دعواهایش با رومن آبراموویچ که منجر به اتمام کار او و چلسی در سال 2007 شد، به وضوح روی ظاهری تاثیر گذاشت و پیرش کرد. گرچه او آن قدر خاص هست که بتواند خودش را دوباره ریکاوری کند و همۀ وقت} هم اینکار از او بر می‌آید.

6- جیانفرانکو زولا از سال 2008 تا 2010 سرمربی وستهم بود. این مربی بانشاط و پرجنب و جوش پرورش یافته در تیم چلسی، تنها 21 ماه مربیگری وستهم را برعهده داشت اما طی این 21 ماه انگار 21 سال پیرتر شد. قهرمان ایتالیایی موهایش ریخت و آن چهره متبسمش تبدیل شد به چهره اي گرفته و خالی. مردی که انگار از نگاهش هم پیدا بود میداند به زودی از ورزشگاه کرالتون کول پرتش می‌کنند بیرون.

7- به گزارش پارس ناز  اسلاون بیلیچ از سال 2015 تاکنون مربی وستهم بوده هست. این ابرقهرمان اهل اروپای شرقی با رویای رساندن باشگاه به مدارج بالا به استادیوم لندن آمد و گرچه پیروز به انجام اینکار هم شد. با این حال از ظاهرش پیداست که انجام این ماموریت به قیمت ازدست دادن سلامتی اش تمام شده هست.

این مربی اهل کرواسی تدریجی دارد ظاهر ترسناکی پیدا می‌کند و این قضیه در تصویر هایي که حین بازی تیمش با واتفورد گرفته شده به خوبی مشهود هست.