پادشاهان آل بویه
پادشاهان آلبویه قدیمیترین پادشاهان دفن شده در حائرحسین هستند. بسیاری از این امیران شیعه در توسعه، بازسازی و تزیین حرم امام حسین(علیهالسلام) و دیگر امامان شیعه نقش موثری داشتند. چند نفر از آنان در داخل بقعهای در صحن کوچک خاک شدهاند. در زمانهای پیشین، بقعهای بر فراز قبر آنان وجود داشت که در میان مردم به بقعه آلبویه شهرت داشت. در 1268هـ.ق عبدالرسول خالصی به دستور رئیس اوقاف وقت عراق این بقعه و آثار تاریخی آن را تخریب کرد.
پادشاهان و رجال قاجار
مظفرالدین شاه قاجار: وی از پادشاهان قاجار است که فرمان مشروطیت را در 1324 هـ..ق صادر کرد و در همان سال از دنیا رفت. براساس وصیتش او را در کربلا به خاک سپردند. قبر مظفرالدینشاه داخل رواق فقیهان یا رواق پادشاهان است و روی آن با موزاییک فرش شده است.
میرزا شفیعخان مازندرانی صدراعظم: وی از صدراعظمهای عصر قاجار است که در 1224 هـ..ق درگذشت و در رواق پادشاهان دفن شد.
میرزا موسی وزیر: میرزا موسیخان وزیر طهران از حکمرانان عصر ناصری در ایوانی در سمت جنوبی صحن به خاک سپرده شده است.
معیرالممالک: دوستعلیخان معیرالممالک، رئیس ضرابخانه و امور دارایی عصر ناصری، در داخل رواق دفن است. قبر او در اتاقی کوچک و آینهکاریشده قرار دارد.
حاجی میرزا آغاسی: از وزیران عصر محمد شاه قاجار است. او را در رواق پادشاهان به خاک سپردند.
احمد شاه: احمدشاه فرزند محمدعلیشاه و آخرین پادشاه سلسله قاجار است که در دوران وی کودتای 1299 رضاخان به وقوع پیوست. او در 1348 هـ..ق از دنیا رفت و در کنار قبر پدرش به خاک سپرده شد. روی قبر وی را با موزاییک فرش کردهاند.
زاهدالدین شاه: شاهزاده هندی، برادر محمد نجف میرزا، به همراه چند نفر از شاهزادههای هندی معاصر هند در رواق جنوبی دفن شده و مقبره کوچک آنان با آینه تذهیب شده است. معروفترین آن شاهزادهها، غیر از زاهدالدین شاه، سلطانبرهاننظامشاه پسر سلطان احمد هندی است که در 961 هـ..ق در هند از دنیا رفت.